Soldaten huilen niet is gebaseerd op feiten en bestaande personen. In het verhaal vertelt Quentin Bell over de twaalf jaren die voorafgaan aan het vertrek van zijn broer, Julian, die in de Spaanse Burgeroorlog wil gaan meevechten omdat hij een communist is. Hij vertelt ook over Charleston (huis) waar ze in 1925 gaan wonen en over de mensen die er wonen. Quentin wil graag schrijver worden, net als zijn tante Virgina Woolf, die ook zijn leermeesteres is. Zijn moeder en haar vriend Duncan zijn schilders en Leonard, de man van Virgina, had een kleine uitgeverij: de Hogarth Press. Maar dan komt Julian iets te weten, iets wat hij helemaal niet mocht weten, iets wat vele gevolgen zal hebben.
Zelf vind ik het een heel mooi boek. De cover vind ik ook mooi, maar het past eigenlijk niet echt bij het verhaal. Het boek leest ook gemakkelijk en telt niet zo super veel pagina's (260 pagina's). Het heeft een open einde, maar dat vind ik niet zo erg. Soms vind ik het wel wat ingewikkeld omdat er veel namen worden genoemd en sommige namen worden één keer genoemd en dan niet meer of worden na tien pagina's nog eens genoemd en dan weet je soms niet meer wie dat is. Het boek is een oorlogsroman, zelf vind ik dat het niet echt een roman is, wel heeft het te maken met oorlog. Toen ze verhuisden naar Charleston, dan vertelden ze ook goed hoe het eruit zag daardoor kan je je inbeelden hoe het eruit zag. Illustraties zijn er niet, wat ook niet hoeft vind ik, want als je aan het lezen bent let je daar toch niet op. Het is een echte aanrader!
Zelf vind ik het een heel mooi boek. De cover vind ik ook mooi, maar het past eigenlijk niet echt bij het verhaal. Het boek leest ook gemakkelijk en telt niet zo super veel pagina's (260 pagina's). Het heeft een open einde, maar dat vind ik niet zo erg. Soms vind ik het wel wat ingewikkeld omdat er veel namen worden genoemd en sommige namen worden één keer genoemd en dan niet meer of worden na tien pagina's nog eens genoemd en dan weet je soms niet meer wie dat is. Het boek is een oorlogsroman, zelf vind ik dat het niet echt een roman is, wel heeft het te maken met oorlog. Toen ze verhuisden naar Charleston, dan vertelden ze ook goed hoe het eruit zag daardoor kan je je inbeelden hoe het eruit zag. Illustraties zijn er niet, wat ook niet hoeft vind ik, want als je aan het lezen bent let je daar toch niet op. Het is een echte aanrader!
Margot Soenen
2LAc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten